Budgetneutrale reorganisatie tariefstructuur vertalers en tolken?

Uit het ontwerp van een nieuw KB dat op tafel ligt, blijkt dat het kabinet van de minister van Justitie de tariefstructuur voor vertalers en tolken wil reorganiseren, maar liefst budgetneutraal.

De Beroepsvereniging Beëdigd Vertalers en Tolken (BBVT) vreest dat de efficiëntie van telefoontaps en het recht op vertaling in strafzaken in het gedrang dreigen te komen: ‘Voor tolken Arabisch en Riffijns (Berbers) - in deze tijden van terreurdreiging nochtans broodnodig voor de behoeften van gerechtelijke onderzoeken - zou het een tariefdaling met liefst 10 procent betekenen. Ook voor andere niet-westerse talen dreigt een tariefdaling met 10 procent of 20 procent. Bovendien zouden prestaties buiten de diensturen en in het weekend beduidend minder worden vergoed dan nu. Voor prestaties op rechtbanken en bij politieverhoren zou de bestaande wachttijdvergoeding volledig wegvallen. Vertalers voor heel wat talen dreigen nog in te moeten leveren op de op zich al bedroevende tarieven. Gerechtstolken en -vertalers haken dan ook massaal af. Politiediensten ondervinden nu al vaak grote moeite om nog tolken te vinden.’

Uit verslagen van de Dienst voor het Strafrechtelijk beleid blijkt dat het aantal telefoontaps steeg van 2.562 in 2004 naar 7.200 in 2014. Uit de jaarverslagen van de FOD Justitie blijkt ook dat het jaarbudget voor vertalers en tolken in dezelfde periode altijd rond de 18 miljoen euro schommelde, wat overeenkomt met ongeveer 1 procent van het totale Justitie-budget.

De BBVT maakt de vergelijking met de kosten voor tweedelijnsbijstand: ‘Die kosten zijn op tien jaar tijd verdrievoudigd van 25 naar 78 miljoen euro in 2013. Vanaf 2016 voorziet Justitie zelfs een verhoging met 30 miljoen euro bovenop het huidige budget van 71 miljoen euro voor tweedelijnsbijstand. Wij betreuren dat de overheid - ondanks de reële nood aan professionalisering van het beroep en de creatie van een volwaardig statuut voor beëdigd vertalers en tolken - zich enkel laat leiden door besparingen, en blind blijft voor de toegenomen en nog toenemende behoefte aan vertalers en tolken in strafzaken. Op basis van de statistieken zou het budget voor vertalers en tolken in strafzaken 40 à 60 miljoen euro op jaarbasis moeten bedragen om ernstig vertaal- en tolkwerk in strafzaken te kunnen garanderen. Wij vragen de federale regering dan ook met aandrang om de nodige middelen vrij te maken.’